Η Βάπτιση του Αγίου Βλαδίμηρου. Ναός Αγίου Βλαδίμηρου
(Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου)
Ο Μωυσής βάπτισε, αλλά βάπτισε στο νερό και πριν από αυτό στη νεφέλη και τη θάλασσα. Αυτό όμως το βάπτισμα ήταν συμβολικό, όπως πιστεύει και ο Παύλος. Η θάλασσα ήταν τύπος του νερού και η νεφέλη του Πνεύματος, το μάννα του άρτου της ζωής και το νερό, το οποίο έπιναν, τύπος του ουράνιου ποτού.
Και ο Ιωάννης (ο Πρόδρομος) βάπτισε αλλά όχι εντελώς ιουδαϊκά, επειδή δεν βάπτισε μόνο στο νερό αλλά και στη μετάνοια. Όχι όμως και εντελώς πνευματικά, επειδή δεν προσθέτει και το «εις το Πνεύμα».
Βαπτίζει και ο Ιησούς, αλλά εις το Πνεύμα. Αυτό είναι η τελειότητα. Και πώς δεν είναι Θεός, για να γίνω και λίγο παράτολμος, εκείνος από τον Οποίο θα γίνεις και συ Θεός;
Γνωρίζω και τέταρτο βάπτισμα, το βάπτισμα του μαρτυρίου και του αίματος, στο οποίο βαπτίσθηκε και ο ίδιος ο Χριστός, και το οποίο είναι πολύ περισσότερο άξιο σεβασμού από όλα τα άλλα, διότι δεν μολύνεται από μεταγενέστερα αμαρτήματα.
Γνωρίζω ακόμη και πέμπτο βάπτισμα, το βάπτισμα των δακρύων, που είναι ακόμα πιο κουραστικό, όπως εκείνος που «λούζει κάθε νύκτα το κρεβάτι του και τα στρώματα του με δάκρυα», του οποίου «οι πληγές της κακίας έχουν σαπίσει και μυρίζουν άσχημα», ο οποίος «πενθεί και βαδίζει σκυθρωπός» και μιμείται την επιστροφή του Μανασσή και την ταπείνωση των Νινευϊτών, που τους εξασφάλισε τη συγχώρηση, που λέει ακόμα και αυτά τα λόγια που είπε ο τελώνης στο ναό και κέρδισε τη συγχώρηση και δεν καυχιέται όπως ο υπερήφανος Φαρισαίος, και ο οποίος σκύβει με ταπείνωση όπως η Χαναναία, και ζητά να τον σπλαχνιστούν και να του δώσουν ως τροφή ψίχουλα, την τροφή δηλαδή που τρώει ο σκύλο όταν είναι πολύ πεινασμένος.
( Λόγος ΛΘ΄. Εις τα άγια Φώτα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου