Ο απόστολος Τιμόθεος, ο συνεργός του Αποστόλου των Εθνών

(το κείμενο προέρχεται από το Κατηχητικό Βοήθημα της Ι.Μ.Μεσσηνίας (εδώ) και είναι κατάλληλο και για τα παιδιά)
06_01_06Τά πρῶτα χρόνια μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, δίπλα στούς Ἀποστόλους ἔδρασαν σημαντικές μορφές Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι βοήθησαν στήν διάδοση τοῦ Χριστιανισμοῦ. Αὐτές ἀποτέλεσαν τούς Πρωτεργάτες τοῦ Εὐαγγελίου, καί μερικοί ἀπό αὐτούς γνώρισαν τόν Ἰησοῦ Χριστό καί ἔζησαν δίπλα Του κατά τή διάρκεια τῆς ἐπίγειας δράσης Του. Μαζί μέ τούς Ἀποστόλους ἑδραίωσαν τήν ἐπέκταση τῆς Ἐκκλησίας μέσα σ’ ἕνα ἐχθρικό περιβάλλον.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, ὅπως ὀνομάσθηκε, δέν ἀνῆκε στή χορεία τῶν δώδεκα Ἀποστόλων. Δέ γνώρισε τόν Κύριο ὅσο ζοῦσε στή γῆ, ἀλλά ἀποκαλύφτηκε κατόπιν σέ αὐτόν καί κλήθηκε νά γίνει Ἀπόστολός Του.
Κατά τή διάρκεια τῆς δεύτερης ἀποστολικῆς του περιοδείας, ἡ ὁποία περιγράφεται στά 16ο, 17ο και 18ο κεφάλαια τῶν «Πράξεων τῶν Ἀποστόλων», περιόδευσε ἀρχικά στίς πόλεις τῆς Ἀσίας Δέρβη καί Λύστρα, ὅπου καί συνάντησε τόν εὐσεβή καί ἔνθερμο νέο Τιμόθεο, τόν ὁποῖο πῆρε καί αὐτόν μαζί του ὡς βοηθό καί συνεργάτη στήν ὑπόλοιπη περιοδεία του.
Δύο ἀπό τίς δεκατέσσερις ἐπιστολές τοῦ Ἀποστόλου Παῦλου ἂπευθύνονται πρός τόν ΤιμόΘεο. Ἔχουν ὀνομαστεῖ δέ ποιμαντικές ἐπιστολές ἐπειδή ἀπευθύνονται πρός τόν πνευματικό ἡγέτη καί ὄχι πρός τίς ἐκκλησίες.

Ποιά ἦταν ἡ δράση τοῦ Τιμοθέου στήν πρώτη Χριστιανική Ἐκκλησία; Ποιό τό μαρτυρικό του τέλος; Καί τί παράδειγμα ἄφησε σέ μᾶς σήμερα; .
Ὁ Ἀπόστολος Τιμόθεος ἦταν ἀπό τούς στενούς συνεργάτες τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί πρωτεργάτης τῆς διάδοσης τοῦ Εὐαγγελίου στά πρῶτα μετά Χριστόν χρόνια.
Καταγόταν ἀπό τά Λύστρα τῆς Λυκαονίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί ἀνατράφηκε μέ πνευματικές ἀρχές ἀπό τή μητέρα του Εὐνίκη καί τή γιαγιά του Λωίδα. Ὁ πατέρας του ἀπεβίωσε ὅταν ὁ ἴδιος ἦταν σέ μικρή ἡλικία.
Ὅταν ἔμαθε νά διαβάζει, τό πρῶτο βιβλίο πού γνώρισε ἦταν ἡ Ἁγία Γραφή.
Ἡ Λωίδα, ἡ Εὐνίκη καί ὁ νεαρός Τιμόθεος ἀποτελοῦσαν μιά ἁγία οἰκογένεια μέσα στά Λύστρα. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καμάρωναν τήν οἰκογένεια αὐτή. Ἰδιαίτερα καμάρωναν τόν Τιμόθεο. Ἦταν παιδί χαριτωμένο καί ἔξυπνο. Πάντα γελαστός, καλόκαρδος καί ὑπάκουος στή μητέρα καί τή γιαγιά του. Πρότυπο γιά τά ἄλλα παιδιά!
Μιά μέρα,  σέ ὁλόκληρη τή πόλη τῶν Λύστρων, κυκλοφόρησε μιά εἴδηση: Δύο ξένοι, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καί ὁ Βαρνάβας, ἐπισκέφθηκαν τήν πόλη! Ὅλοι βγῆκαν στούς δρόμους καί ἔτρεχαν ἀπό περιέργεια πρός τήν πλατεῖα τῆς πόλεως
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν, μέ ἕνα ραβδί στό χέρι, γύριζε ὅλο τόν κόσμο καί κήρυττε τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι ἔφτασε καί στά Λύστρα…..Ὅλοι οἱ κάτοικοι μαζεύτηκαν στήν πλατεῖα, ἐπειδή δέν ὑπῆρχε συναγωγή, νά τόν ἀκούσουν. Ἀνάμεσα σ’ αὐτούς ἦταν καί ὁ Τιμόθεος μέ τή μητέρα του καί τή γιαγιά του. Ἤταν ἀπό τούς πρώτους πού πίστεψαν στά Λύστρα.
Τά ἱερά γράμματα πού ἀπό βρέφος εἶχε διδαχθεῖ ὁ Τιμόθεος ἀπό τήν εὐσεβή οἰκογένειά του συνέβαλαν στό νά κατηχηθεῖ γρήγορα καί νά ἐνταχθεῖ στόν κύκλο τῶν πρώτων Χριστιανῶν. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος διέκρινε τά πνευματικά του χαρίσματα καί τόν ἔπαιρνε μαζί του στίς περιοδεῖες του στή πόλη καί στά κηρύγματά του, γαλουχώντας τον ἀκόμη περισσότερο στίς χριστιανικές διδαχές. Στό πρόσωπό του ἔβλεπε ἕνα σπουδαίο ἀποστολικό ἐργάτη.
Ὁ Τιμόθεος ἐνθουσιασμένος ἀπό τή διδασκαλία τοῦ Ἀποστόλου ἤθελε κι αὐτός ὅταν θά μεγάλωνε νά γινόταν ἱεραπόστολος. Κατάλαβε ὅμως πώς γιά νά γίνει αὐτό ἔπρεπε ἀπό τώρα νά προσέχει στή ζωή του, στίς συναναστροφές του, σέ ὅλα. Νά ἐφαρμόζει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά νά ἔχει τήν εὐλογία καί τήν ἀγάπη Του. Ἡ δέ μητέρα του καί ἡ γιαγιά του καλλιεργοῦσαν στή ψυχή του αὐτόν τόν πόθο καί προσευχόντουσαν νύχτα μέρα πρός τόν Οὐράνιο Πατέρα νά τοῦ χαρίζει τίς δωρεές Του.

0161Τά χρόνια περνοῦσαν….
Ὁ Τιμόθεος μεγάλωνε καί μαζί του μεγάλωνε καί ὁ πόθος νά ὑπηρετήσει τό Θεό καί τήν Ἐκκλησία! Εἶχε γίνει πλέον ἕνας σεμνός καί ἐνάρετος νέος, γεμάτος ἀπό χάρη καί ταπείνωση.
Καί νά! Μιά μέρα καινούργια συγκίνηση δοκίμασαν οἱ Χριστιανοί στά Λύστρα: Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔκανε τή δεύτερη ἱεραποστολική του περιοδεία. Ἐπισκέφθηκε πάλι τίς πόλεις πού εἶχε κηρύξει, γιά νά δεῖ τούς Χριστιανούς, νά τούς ἐνισχύσει καί νά παρακολουθήσει τήν πρόοδό τους. Καί τώρα βρισκόταν ἀνάμεσα στούς Χριστιανούς τῶν Λύστρων. Ἔτρεξαν ὅλοι νά τόν προϋπαντήσουν καί πρῶτος ὁ Τιμόθεος. Ὁ Παῦλος δόξασε τό Θεό πού εἶχε φυλάξει καθαρό καί εἶχε εὐλογήσει τόν νέον αὐτόν!
Ἀπό τότε, ὁ Τιμόθεος ἔγινε ἀχώριστος σύντροφος τοῦ Παῦλου. Μέ τήν εὐχή τῆς μητέρας του καί τῆς γιαγιᾶς του ἀκολούθησε πιστά τόν Παῦλο. Τόν Παῦλο πού εἶχε τόση μεγάλη ἀνάγκη ἀπό μαθητές, συνεχιστές καί διαδόχους τοῦ ἔργου του.
Ὁ Τιμόθεος κοντά στόν Παῦλο. Μαζί στά δύσκολα ταξίδια. Μαζί στούς Φιλίππους, στή Θεσσαλονίκη, στή Κόρινθο, στά Ἱεροσόλυμα, στή Ρώμη. Μαζί σέ ὅλες τίς περιπέτειές του. Εἶναι μάρτυρας τῶν μαρτυρίων τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Τόν βοηθᾶ στό ἔργο του.
Μά ἔφτασε ἡ μέρα, πού οἱ ἀνάγκες τῆς ἐκκλησίας ἐπέβαλαν νά χωριστεῖ ὁ μαθητής ἀπό τό δάσκαλο. Ἡ μεγάλη, ἡ περίφημη πρωτεύουσα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἡ Ἔφεσος, δέν εἶχε ἐπίσκοπο. Τρία ὁλόκληρα χρόνια εἶχε μείνει ἐκεῖ ὁ Παῦλος καί δίδαξε τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ στούς Ἰουδαίους καί στούς εἰδωλολάτρες. Εἶχε σχηματιστεῖ μιά Ἐκκλησία μέ πολλούς Χριστιανούς, πού χρειαζόντουσαν τόν δικό τους ἐπίσκοπο. Ἕναν ἐπίσκοπο, μέ ζῆλο, μέ ἀφοσίωση στό ποίμνιό του, μέ ἀρετή, αὐταπάρνηση καί πατρικότητα. Προσευχήθηκε ὁ Παῦλος θερμά στόν Κύριο νά τοῦ ὑποδείξει τόν κατάλληλο. Καί τό Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ ὑπέδειξε τόν Τιμόθεο. Τόν χειροτόνησε διάκονο, πρεσβύτερο καί τέλος ἐπίσκοπο.
Οἱ Χριστιανοί τῆς Ἐφέσου τόν δέχτηκαν σάν στοργικό πατέρα καί ποιμενάρχη τους. Τόν περιέβαλλαν μέ σεβασμό καί ἀγάπη. Τόν ὑπάκουαν καί τόν βοηθοῦσαν στό δύσκολο ἔργο του, ἄν και ἦταν νέος στην ἡλικία.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος,  ἄν καί βρισκόταν μακριά παρακολουθοῦσε τό πνευματικό του παιδί. Τοῦ ἔστειλε μάλιστα καί δύο ὡραιότατες ἐπιστολές μέ πολλές συμβουλές. Εἶναι ἡ Α’ και Β’ πρός Τιμόθεον ἐπιστολές πού περιέχονται στή Καινή Διαθήκη. Ἡ Β’ πρός Τιμόθεον ἐπιστολή, πού εἶναι καί ἡ τελευταία πού ἔγραψε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, γράφτηκε σέ ἕνα κελί τῆς Ρώμης. Ὁ Παῦλος φυλακισμένος,γνωρίζοντας πώς πλησιάζει τό μαρτυρικό του τέλος, δίνει τίς τελευταῖες συμβουλές στόν ἀγαπημένο του μαθητή. Ἀνάμεσα στά ἄλλα τοῦ ὑπενθυμίζει πώς καί αὐτός σάν στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ θά κακοπαθήσει γιά Ἐκεῖνον καί θά μαρτυρήσει. Στήν ἴδια ἐπιστολή τοῦ θυμίζει τό μεγάλο καθῆκον γιά τούς ἀσεβεῖς. «Ἔλεγξον» τοῦ λέει. Δηλαδή νά ἐλέγχεις τό κακό πού γίνεται δημόσια.
Ὁ Τιμόθεος κυβέρνησε τήν Ἐκκλησία τῆςἘφέσου γιά πολλά χρόνια. Δίδαξε τό Εὐαγγέλιο, κήρυξε τήν ἀγάπη, καλλιέργησε τίς ἀρετές στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά, προπάντων, ἔλεγξε τήν ἁμαρτία. Καταπολέμησε τήν εἰδωλολατρεία καί τά σατανικά ἔθιμα, πού πραγματοπιοῦσαν οἱ κάτοικοι τῆς Ἐφέσου.
Μια μέρα, λοιπόν, οἱ εἰδωλολάτρες εἶχαν ὀργανώσει μιά γιορτή πρός τιμή τῆς Ἀρτέμιδος. Μέ μάσκες στά πρόσωπα, κρατώντας εἴδωλα στά χέρια, περιφέρονταν στή πόλη κι ἔκαναν ἄσεμνες καί χυδαῖες πράξεις πού κατέληγαν ἀκόμη καί σέ φόνους. Ὁ θαρραλέος Τιμόθεος, ἀμέσως, μέ βροντερή φωνή καυτηρίασε τίς ἄθεες αὐτές ἐνέργειες καί συμβούλεψε νά παύσουν. Τό μανιασμένο, ὅμως, πλῆθος ἐπιτέθηκε ἐναντίον του καί μέ ξύλα, ρόπαλα καί πέτρες τόν ἄφησαν νεκρό. Μέ τό μαρτυρικό αὐτό τρόπο ὁ ἀθλητής τοῦ Χριστοῦ παρέδωσε τό πνεῦμα του στό Θεό. Ἦταν τό 97 μ.Χ.. Οἱ Χριστιανοί μέ δάκρυα ἔπλυναν τό νεκρό σῶμα του καί σάν ὀρφανά παιδιά, πού ὁ πατέρας τους χάθηκε μαρτυρικά, τόν ἔθαψαν. Τά δε ὀστᾶ του, τόν 4ο αἰῶνα, διεκομίσθηκαν στήν Κωνσταντινούπολη στόν ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Τή μνήμη του γιορτάζει καί τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία στίς 22 Ἰανουαρίου κάθε ἔτους.

…για τα παιδιά!(δείτε περισσότερες εικόνες και εργασίες για  τα παιδιά εδώ)
«Οἱ κληρικοί εἶναι οἱ πνευματικοί μας πατέρες καί πρέπει νά τούς σεβόμαστε καί νά τούς ἀγαπᾶμε»!
ΡΗΤΟ: «Τόν κοπιῶντα γεωργόν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν». (Β’ Τιμοθ. Β’6)
Ἑρμηνεία: Ὅπως ὁ γεωργός πού κοπιάζει γιά νά καλλιεργήσει τό χωράφι του πρέπει νά ἀπολαμβάνει πρῶτος τούς καρπούς, ἔτσι καί σύ πρέπει νά ἀπολαμβάνεις πρῶτος ἀπό τούς Χριστιανούς τήν παρηγοριά καί τήν τιμή καί τήν συντήρησή σου.
Πώς δείχνουμε τον σεβασμό και την αγάπη στους κληρικούς:
Ὅταν τούς συναντᾶμε νά τούς φιλᾶμε τό χέρι καί νά παίρνουμε τήν εὐλογία τους, λέγοντας: «Εὐλογεῖτε πάτερ» ἤ «Τήν εὐχή σας πάτερ»
Νά προσέχουμε τό κήρυγμά τους καί νά προσπαθοῦμε νά τό ἐφαρμόζουμε
Νά μή τούς στενοχωροῦμε μέ τά ἄσχημα ἔργα μας
Νά προσευχόμαστε γιά αὐτούς
Νά προσφέρουμε τή βοήθειά μας ὅταν τή χρειάζονται
Νά μήν τούς κακολογοῦμε, τούς κουτσομπολεύουμε ἤ τούς θεωροῦμε κακό οἰωνό συναντώντας τους στό δρόμο.
Απολυτίκιο: Ἦχος δ’.
Χρηστότητα ἐκδιδαχθείς, καί νήφων ἐν πᾶσιν, ἀγαθήν συνείδησιν ἱεροπρεπῶς ἐνδυσάμενος, ἤντλησας ἐκ τοῦ Σκεύους τῆς ἐκλογῆς τά ἀπόρρητα, καί τήν πίστιν τηρήσας, τόν ἴσον δρόμον τετέλεκας, Ἀπόστολε Τιμόθεε. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.